Wat is het verschil tussen climb milling en conventionele milling?

Geen wonder, Machinists blijven altijd achteromlopen om het verfijnen van het fräiproces te verbeteren en de twee meest voorkomende methoden zijn Climb Milling en Conventioneel Fräien. Ze zijn essentieel dezelfde metaalbewerkingsprocessen via een fräimaatschappij - of fräier maar ze kunnen hun eindresultaten bereiken door verschillende benaderingen uit te voeren. Samen kan de strategie voor het creëren van het toolpath de fräiproces tot 50% sneller maken dan conventionele link IPM voor klimmen of down-climb methoden. Dit artikel bekijkt beide belangrijke sneden en stelt voor hoe u overwogen kunt nadenken over het gebruik van gereedschap in relatie tot de een of andere benadering, waar mogelijk. Climb Milling versus Conventioneel Fräien Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat in één geval (climb milling) de richting van de snijkracht en de voeding beide aan dezelfde kant plaatsvinden. Bij conventioneel fräien draait de snijder tegenover de voedingsrichting; het heeft ook de neiging om de krachten van de werkstukken en chips naar beneden te laten snijden wat voedingssterkte toevoegt die de onderkant van de chip verder verwijdert van de bovenkant. Het resultaat is altijd trillen en daardoor slechte afwerking van het onderdeel, slijtage van het gereedschap. Tijdens climb milling draait de snijder in de richting van de rotatie tijdens conventioneel fräien maar produceert dit omhoogwaartse snijkachten die wegduwen van het werkstuk. Voordelen: Gladde, hoge kwaliteit oppervlakafwerkingen; verlengd gereedschap leven door minder slijtage en versleten snijranden Minder trilling Nadelen:blockquoteClimb milling neigt ook tot het produceren van een hete chip dan traditioneel fräien. Als je machine niet in staat is om hogere temperaturen te tolereren, dan kun je problemen hebben met zowel effectief afkoeling als krachten die trekken/veranderen van de afmetingen van het werkstuk door thermische expansie met slijtage komen aangrenzende gewrichten geleidelijk breken in verschillende richtingen, waardoor restanten worden verwijderd via abrasieve reinigingscyclus, wat als vlokken opduikt die een fractie van de antagonistische gebieden vertegenwoordigen die cyclusgewijs worden uitgewist door het mengen van doorgangen die oorspronkelijk zijn gemaakt tijdens de creatieprocessen om duurzaamheid, levensduur en integriteit over de gehele mechanische landschap te ondersteunen. In tegenstelling tot sterk verschillend van standaard carbid insertaten - Tier benadering Utility tier heeft een 1/2" profielingsdiepte mogelijkheid terwijl premium treden verschuiven naar volle inch vooruit ontwikkelingsprogramma? Hoge snelheidsmachinering, grofwerken en veel materialen zijn algemeen geschikt voor klimmachen terwijl afweringsparameters kunnen worden overwogen voor conventioneel maken in geselecteerde machines. Uiteindelijk hangt het af van je productie toepassingen en het type materialen waarop je voorbereid bent. Dus in samenvatting: Om snel te bewegen en minimaal uitslag te nemen, gebruik een combinatie van punt 1 & klimmachen - omgekeerd wanneer machineren van Staal of vooral met grotere gereedschap bij lagere snelheden, is lage radiale betrokkenheid ook belangrijk, evenals kleine Axiale diepten (~0,5xd) specifiek voor Finish toepassingen zoals eerder genoemd (echo creëren van aanvaardbare oppervlakken eerst radialer dan axialer)... tot de specifieke snijdiepte, volledige diepte schacht betrokkenheden (die alleen beschikbaar zijn als je rammeling kunt omzeilen) Je kunt de voorkeursmachinering methode selecteren volgens werkstuk materiaal, uitdaging en omgevingscondities samen met stijfheid van machine en gereedschapsgeometrie. Focuste op veiligheid, nauwkeurigheid en kwaliteit boven jet machineren (verantwoordelijk of het leven van een millertje toe te vertrouwen) in plaats van klimmachen of conventioneel.